Smienarium z prof. Nowakiem w dniu 4 września nie odbędzie się

W programie seminariów "Antropocen, Noosfera, Nooawangarda" znalazło się również zaplanowane na 4 września spotkanie z prof. Andrzejem Nowakiem, z uwagą że wymaga ono potwierdzenia. Niestety, do dziś nie udało się potwierdzić tego spotkania. O ewentualnym nowym terminie będziemy informować na bieżąco. Zapraszamy natomiast do Centrum Sztuki Współczesnej - Zamek Ujazdowski w Warszawie na kolejne seminarium we wtorek 8 września z dr. Andrzejem W. Nowakiem, filozofem z UAM. To spotkanie odbędzie się na pewno, jego temat: Etyka innowacji:

Nauka o złożoności, “nowa nauka sieci” (Barabasi, Duncan Watts i in.) dostarczają narzędzi, które pozwalają modelować rozpowszechnianie się epidemii, mód społecznych, plotek etc. Pojawianie się innowacji technicznych, ideologicznych to nie tylko konieczność wykorzystania nowych narzędzi. Pojawianie się innowacji i związana z tym zmiana społeczna to konieczność przemyślenia na nowo podstawowych kategorii poznawczych, to konieczność porzucenia tradycyjnych humanistycznych obrazów naszego społeczeństwa, nas samych. Możliwość mówienia o polityce i etyce innowacji to konieczność przejścia do nowej posthumanistycznej koncepcji naszej zbiorowości. Wyjściową perspektywą jest przyznanie, iż czynniki pozaludzkie (zarówno przedmioty, zwierzęta jak i twory teoretyczny czy artystyczne), są pełnoprawnymi podmiotami, współczłonkami naszej zbiorowości. Etyka i polityka przestaje być sprawą pomiędzy ludźmi, staję się elementem zarządzania całą zbiorowością, swoistym ekosystemem, w którym szukać musimy równowagi pomiędzy poszczególnymi elementami. Tym, co kluczowe to szukanie sposobów na wykształcanie sposobów na monitorowanie innowacji i ich wpływu na kształt całej zbiorowości. Latour wskazuje na cztery fazy takiego procesu, pierwsza to zakłopotanie, w które wprowadza nas pojawienie się nowego elementu zbiorowości, kolejne to konsultowanie, hierarchizacja i instytucjonalizacja. Owo monitorowanie to wyzwanie, które wymaga zupełnie nowego rozpisania ról pomiędzy naukowców, moralistów czy artystów. Zasadniczo to nauka produkuje największa ilość innowacji stanowiących wyzwanie dla naszej zbiorowości. To laboratoria są tym elementem, który wprowadza najwięcej nowych “bytów” zarówno w sensie rzeczy jak i bytów teoretycznych. W kontekście naszego seminarium warto zapytać, jakiego rodzaju “laboratorium” może być (jest?)” sztuka. Gdzie jest jej miejsce we wprowadzaniu nowych aktorów, elementów naszej zbiorowości? Czy artyści wprowadzają nowe byty-wyzwania? Pomagają oswoić się ze zmianą już istniejącą? A może pokazują, iż każda innowacja to już uprawianie polityki i etyki?