Niezwykle rzadkie zdarzenia / Dystrybucja Nooawangardy to eksperymentalny projekt badawczo-artystyczny powstały w wyniku intensywnej interakcji sztuki i nauki. Wystawa pod tym tytułem stanowi jeden z etapów trwającego ponad rok dialogu artystów i naukowców poświęconego fenomenowi Niezwykle Rzadkich Zdarzeń oraz relacjom pomiędzy naukami o złożoności a sztuką. Dialog ten stał się katalizatorem wystąpienia generacyjnego grupy młodych artystów i architektów, których działalność możemy zdefiniować, zgodnie z prezentowanym na wystawie manifestem, jako Nooawangarda.
W salach wystawowych CSW na chwilę zagości interdyscyplinarne laboratorium Nooawangardy, w którym artyści i architekci inspirujący się współczesną nauką o złożoności i naukowcy zajmujący się złożonością a inspirujący się sztuką, będą badać możliwości współpracy pomiędzy swoimi dyscyplinami testując koncepcję Niezwykle Rzadkich Zdarzeń. Koncepcja ta rozwija się pomiędzy sztuką i nauką będąc jednym z efektów refleksji w ramach nauk o złożoności. Tworzona jest przez tak wybitnych uczonych, jak Prof. Andrzej Nowak czy Nassim Nicholas Taleb (książka Black Swan), i głosi, iż najważniejsze zmiany w danych układach złożonych (społecznych, ekonomicznych, ekologicznych etc.) następują poprzez zaistnienie w nich, nagle i w sposób nieprzewidywalny Niezwykle Rzadkiego Zdarzenia, które z definicji nie daje się powtórzyć. Ze względu na ten fakt koncepcja ta postuluje odejście od dominującego w nauce skupienia na badaniu miar centralnych, średniej, status quo i podważa sensowność przeprowadzania laboratoryjnych eksperymentów odrzucających wszelkie niepowtarzalne oraz pozornie nie wpływające na wynik badania szumy, outliery, błędy, niezwykle rzadkie zdarzenia etc. Według Nowaka i grupy obecnych na wystawie artystów, z którymi współtworzył oddolne, niezależne seminarium, nauka w perspektywie Niezwykle Rzadkich Zdarzeń i paradygmatu złożoności przybliża się do sztuki.(więcej w pliku pdf do pobrania).
Ośrodek przygotowuje program seminariów "Antropocen, Noosfera, Nooawangarda. Sztuka w epoce kapitalizmu kognitywnego i nauk o złożoności" towarzyszących wystawie. Celem tych spotkań będzie wspólna refleksja nad kluczowymi pojęciami i kategoriami współczesnego, złożonego świata, którego kondycja jest skumulowanym wynikiem wielu przemian i przełomów.
Przełom epistemologiczny, czyli rozwój nauk o złożoności (wraz z koncepcją Niezwykle Rzadkich Wydarzeń), dzięki któremu możliwy stał się nowy, wolny od ograniczeń ciągle obecnego w nauce paradygmatu redukcjonistycznego opis rzeczywistości fizycznej, społecznej, ekonomicznej, kulturowej.
Przełom cywilizacyjny, czyli wkroczenie w epokę Antropocenu (zgodnie z koncepcją Paula Crutzena, laureata nagrody Nobla w dziedzinie chemii, który wyjaśnił zjawisko dziury ozonowej), w której człowiek zyskał zdolność bezpośredniego oddziaływania na zjawiska geologiczne, klimatyczne oraz cały ekosystem.
Przełom technologiczny, polegający na rozwoju informatyki, technik komputerowych i sieci telekomunikacyjnych, dzięki któremu powstała Noosfera, nowy wymiar Antroposfery tętniący aktywnością komunikacyjną, wymianą symboliczną i pracą inteligencji zbiorowej.
Przełom ekonomiczny, polegający na transformacji kapitalizmu przemysłowego opartego na industrializmie do kapitalizmu kognitywnego (opisywanego często pojęciem gospodarki opartej na wiedzy), w którym głównym źródłem wartości jest praca intelektualna.
Przełom kulturowy, polegający na załamaniu tradycyjnego paradygmatu humanistycznego, który pod wpływem wymienionych wcześniej przełomów ustępuje bezpowrotnie przed nowym paradygmatem post-humanistycznym. Nowa rzeczywistość wymaga nowych pojęć i nowych odpowiedzi na stare pytania: gramatyzacja, kapitalizm kognitywny, kapitalizm semantyczny, teoria wartości, teoria działania, autonomia, wolność, przyszłość to tylko niektóre z problemów wymagających pilnej analizy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz